---

Kliknij tutaj, aby przejść na stronę domową. Aby uzyskać bardziej szczegółowe opisy schematów, kliknij Indeks doświadczeń elektronicznych.

To jest aplet symulatora elektroniki. Po wczytaniu się danych ujrzysz animowany schemat obwodu LRC. Zielone zabarwienie elementów wskazuje napięcie dodatnie. Szare zabarwienie wskazuje masę. Czerwone zabarwienie wskazuje napięcie ujemne. Ruch żółtych punktów oznacza prąd elektryczny.

Aby przełączyć łącznik, kliknij go. Jeśli umieścisz kursor nad elementem na schemacie, w prawym dolnym rogu okna pojawi się jego krótki opis, w tym stan obecny elementu. Aby edytować go, kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszy lub kliknij prawym przyciskiem myszy (dla użytkowników Maca: Ctrl+Klik) i wybierz Edycja.

Na dole okna symulacji umieszczono trzy wykresy; pełnią funkcję ekranów oscyloskopu, z których każdy wykreśla jednocześnie napięcie i natężenie prądu płynącego przez określony element. Wykres napięcia na elemencie jest zabarwiony na zielono, natomiast na żółto — wykres natężenia. Linia natężenia bywa zakryta przez linię napięcia. Na każdym ekranie widnieje dodatnia wartość szczytowa napięcia w danym przedziale czasowym. Umieszczenie kursora myszy na jednym z nich podświetli element schematu, którego dotyczy wykres. Aby zamknąć lub zmienić zawartość okna, kliknij prawym przyciskiem myszy. Kliknięcie prawym przyciskiem myszy na elemencie schematu i wybranie Podłącz oscyloskop spowoduje otwarcie nowego okna, w którym wykreślone zostaną napięcie, jego dodatnia wartość szczytowa i natężenie prądu płynącego przez wybrany element.

W razie, gdy symulacja przebiega zbyt wolno lub zbyt szybko, możesz dostosować jej tempo przy użyciu suwaka opisanego Szybkość symulacji.

---

Menu Obwody pozwala wczytać ciekawe schematy elektroniczne wraz z odpowiednimi nastawami ustrojów pomiarowych. Po wybraniu tytułu schematu z listy możesz dowolnie modyfikować go. Spis tytułów:

• Podstawy
• Rezystory: łączenie równoległe i szeregowe elementów rezystancyjnych o różnych wartościach.
• Kondensator: ładowanie i rozładowanie elementu pojemnościowego poprzez klikanie przełącznika.
• Cewka: ładowanie i rozładowanie elementu indukcyjnego poprzez klikanie łącznika.
• Obwód RLC: obwód, w którym drgają napięcie i prąd. Możesz wzbudzić układ poprzez zwarcie łącznika powodujące przepływ prądu przez cewkę, aby wzbudzić układ.
• Dzielnik napięcia: dzielnik wytwarza napięcia odniesienia 7.5V, 5V i 2.5V ze źródła napięcia 10V.
• Twierdzenie Thévenina obwód górny jest równoznaczny obwodowi dolnemu.
• Twierdzenie Nortona obwód górny jest równoznaczny obwodowi dolnemu .
• Obwody prądu przemiennego
• Kondensator: kondensator dołączony do źródła napięcia przemiennego.
• Cewka: cewka dołączona do źródła napięcia przemiennego.
• Różne pojemności: natężenie prądu płynącego przez kondensatory dołączone do źródeł napięcia przemiennego o takiej samej częstotliwości.
• Charakterystyka częstotliwościowa pojemności: natężenie prądu płynącego przez kondensatory dołączone do źródeł napięcia przemiennego o rosnącej częstotliwości; natężenie wzrasta z częstotliwością napięcia.
• Różne indukcyjności: natężenie prądu płynącego przez kondensatory dołączone do źródeł napięcia przemiennego o takiej samej częstotliwości.
• Charakterystyka częstotliwościowa indukcyjności: natężenie prądu płynącego przez kondensatory dołączone do źródeł napięcia przemiennego o rosnącej częstotliwości; natężenie maleje z częstotliwością napięcia.
• Jednakowe impedancje: kondensator, cewka i rezystor o równej wartości impedancji, ale różnych przesunięciach fazowych. Wartość szczytowa prądu jest równa w każdym obwodzie.
• Rezonans napięć: trzy takie same obwody RLC zasilane sygnałem o różnych częstotliwościach. Środkowy zasilany sygnałem o częstotliwości rezonansowej obwodu (oznaczonej w prawym dolnym rogu okna jako fo). Górny zasilany sygnałem o częstotliwości niższej, dolny — wyższej. Wartość szczytowa napięcia na obwodzie po środku jest najwyższa, gdyż wystąpił rezonans.
• Rezonans prądów: trzy obwody RLC z elementami połączonymi równolegle. W tym przypadku obwód środkowy jest zasilany napięciem o częstotliwości rezonansowej, przez co prąd osiąga niższe natężenie (impedancja obwodu jest największa dla częstotliwości rezonansowej).
• Filtry pasywne
• Górnoprzepustowy (RC). Sygnał wejściowy pokazano na ekranie w lewym dolnym rogu, a odfiltrowany (usunięto niskie pasmo) na kolejnym. Punkt -3dB jest pokazany w prawym dolnym rogu ekranu jako f3dB.
• Dolnoprzepustowy (RC).Sygnał wejściowy pokazano na ekranie w lewym dolnym rogu, a odfiltrowany (usunięto wysokie pasmo) na kolejnym. Punkt -3dB jest pokazany w prawym dolnym rogu ekranu jako f3dB.
• Górnoprzepustowy (RL). W tym obwodzie filtru zastosowano cewkę zamiast kondensatora.
• Dolnoprzepustowy (RL).
• Pasmowoprzepustowy: Ten filtr przenosi częstotliwości z przedziału wartości przybliżonych do częstotliwości rezonansowej obwodu LC (oznaczonej w prawym dolnym rogu okna jako fo).
• Pasmowozaporowy: Innymi słowy środkowozaporowy, tłumi częstotliwości z przedziału wartości przybliżonych do częstotliwości rezonansowej obwodu LC.
• Typu podwójne T: Silnie tłumi sygnały o częstotliwości 60Hz.
• Zwrotnica: Szereg trzech filtrów; górny filtr przenosi niskie tony, środkowy wydziela pasmo średnich tonów, a filtr u dołu jest filtrem górnoprzepustowym.
• Pozostałe układy bierne
• Szeregowo/równolegle
1. Indukcyjności szeregowo. obwód lewy jest równoznaczny obwodowi prawemu.
2. Indukcyjności równolegle.
3. Pojemności szeregowo.
4. Pojemności równolegle.
• Transformatory
1. Transformator: najprostszy układ transformatora o równej liczbie zwojów po obu stronach .
2. Napięcie stałe: transformator zasilany napięciem stałym wytwarza malejące napięcie na uzwojeniu wtórnym.
3. Podwyższający napięcie: amplitudę 10V sygnału podwyższono do 100V.
4. Obniżający napięcie: wartość skuteczną 120V sygnału obniżono do 12V.
• Łączniki 3-drożne: schemat połączenia lampy umożliwiającego przełączanie jej z dwóch odległych miejsc.
• Łączniki 3- i 4-drożne: schemat połączenia lampy umożliwiającego przełączanie jej z trzech odległych miejsc.
• Różniczkujący: kondensator wytwarzający impulsy wywołane zmianą napięcia wejściowego.
• Mostek Wheatstone'a: mostek w punkcie równowagi. Brak równowagi wywołuje przepływ prądu pomiędzy gałęziami.
• Drgania krytycznie tłumione obwodu RLC.
• Źródło prądowe: natężenie prądu płynącego w całym układzie jest stałe niezależnie od położenia przełączników.
• Efekt indukcyjny: układ cewki z wyłącznikiem. Cewka opiera się wszelkim zmianom natężenia. Wyłączenie układu powoduje przepływ ładunku z cewki do kondensatora. (symbol pojemności pasożytniczej wyłącznika) Wartość kondensatora została wyolbrzymiona. Taki wzrost napięcia na obwodzie może spowodować iskrzenie.
• Usunięcie efektu indukcyjnego: efekt indukcyjny eliminuje układ zabezpieczenia tranzystorów, tzw. snubber.
  
  
• Współczynnik mocy:cewka zasilana jest z generatora. Czerwony kolor znaczy pobór mocy, a zielony wytwarzanie energii. Lewa strona schematu symbolizuje elektrownię i jego prawa strona — fabrykę wykorzystującą silnik elektryczny dużej mocy.
  
  Cewka pobiera większą ilość mocy niż rezystor. Wykres z lewej wskazuje straty mocy samej elektrowni. Środkowy wykres pokazuje dostarczoną moc. Wykres z prawej to energia gromadzona w cewce, którą naprzemiennie oddaje.
  
  Do fabryki dostarczane jest 40mW mocy, ale elektrownia traci 200mW. W związku z tym przedsiębiorstwo zapłaci więcej za zużytą energię.
  
  
• Poprawa współczynnika mocy: w ten sam obwód włączono kondensator, który ładuje się tylko na początku zasilania cewki.
• Siatka: przepływ prądu przez dwuwymiarową sieć rezystorów.
• Siatka 2.
• Sprzężone obwody rezonansowe

o Drgania swobodne (mod 2): dwa mody fali drgającej w obwodzie rezonansowym.

o Słabe sprzężenie.

o Drgania swobodne (mod 3): trzy mody fali.

o Drabinka LC: model linii długiej. Impuls ma charakter falowy. Wartość rezystora wynika ze stosunku L:C. Rezystancja większa powoduje odbicie fali, mniejsza — odwrócenie odbicia. Zajrzyj do Feynmana wykładów z fizyki 22-6, 7.

• Sieć z wyjściami wielofazowymi: wytwarza sygnały przesunięte w fazie o 90° względem poprzedniego.
• Figury Lissajous: te charakterystyczne krzywe można wyświetlić na ekranie oscyloskopu.
• Diody
• Prostownik półokresowy: napięcie na wyjściu jest dodatnie przez połowę okresu, a przez pozostały czas jest zerowe.
• Prostownik pełnookresowy: napięcie na wyjściu jest wartością bezwzględną sygnału wejściowego.
• Prostownik pełnookresowy z filtrem: układ stosowany w zasilaczach napięcia stałego.
• Charakterystyka napięciowo-prądowa: natężenie prądu płynącego przez diodę w funkcji napięcia na diodzie. Sygnałem wejściowym jest fala trójkątna o amplitudzie 650mV i składowej stałej 250mV, więc napięcie zawiera się w przedziale od -400mV do 900mV.
• Ogranicznik diodowy.
• Układ odtwarzania składowej stałej: uzyskano sygnał przemienny ze składową stałą bez użycia dzielnika napięcia.
• Usuwanie efektu indukcyjnego: diodę można wykorzystać do usunięcia efektu indukcyjnego podobnie jak układ RC.
• Generator szpilek.
• Powielacze napięcia
1. Podwajacz napięcia: napięcie wyjściowe jest stałe, dwukrotnie wyższe od amplitudy sygnału wejściowego odjąć dwa spadki napięcia na diodzie.
2. Podwajacz napięcia 2
3. Potrójny powielacz napięcia
4. Poczwórny powielacz napięcia
• Odbiornik AM: odbiornik radiowy pozbawiony wzmacniacza. Sygnał odebrany widać po lewej. Obwód rezonansowy dostrojono na f₀ = 3kHz. Pozwala to odfiltrować falę nośną. Sygnał po demodulacji widać po prawej. Dwie inne audycje nadawane są na częstotliwościach 2.71kHz i 2.43kHz.
• Ogranicznik diodowy.
• Przetwornik trójkąt-sinus
• Wzmacniacze operacyjne
• Układy wzmacniacza
1. Odwracający: współczynnik wzmocnienia równy -3.
2. Nieodwracający
3. Wtórnik
4. Różnicowy
5. Sumujący
6. Logarytmujący: sygnał wyjściowy jest logarytmem z liczby
7. W klasie D
• Generatory
1. Relaksacyjny
2. RC
3. Trójkątny
4. Sinusoidalny
5. Piłozębny
6. Przestrajany napięciem: częstotliwość zależy od napięcia wykreślonego z lewej. Fale na wyjściu mają kształt prostokątny i trójkątny.
7. Rosslera
• Prostownik półokresowy: przetwarza również sygnały o wartości nieprzekraczającej spadku napięcia na diodzie .
• Prostownik pełnookresowy
• Detektor szczytowy: mierzy wartość szczytową sygnału. Tylko wzrost napięcia na wejściu powoduje proporcjonalną zmianę (wzrost) na wyjściu. Kliknij przycisk opisany zeruj, aby skasować wartość na wyjściu.
• Układ całkujący
• Układ różniczkujący
• Przerzutnik Schmitta
• Przetwornik ujemno-impedancyjny: zmienia znak rezystancji. Natężenie prądu wyprzedza napięcie źródła o 180° na lewym wykresie.
• Żyrator: górny obwód symuluje dolny obwód.
• Multiplikator pojemności: wartość kondensatora w górnym obwodzie jest zwielokrotniona. Jego pojemność wynosi R₁ ⋅ C₁, a rezystancja układu RC = R₂.
• Źródło prądowe Howlanda
• Przetwornik prąd-napięcie: wytwarza napięcie proporcjonalne do prądu, którego natężenie możesz ustawiać przełącznikami.
• Elementy 741: schemat scalonego wzmacniacza μA741.
• Tranzystory bipolarne
• Przełącznik.
• Wtórnik emiterowy.
• Astabilny: generator prostokątny. Symulacja może się wstrzymać w chwili przełączania tranzystorów.
• Bistabilny: ten układ to przerzutnik dwustanowy; klikaj łączniki ustaw/zeruj, aby przełączać jego stan.
• Monostabilny: kliknięcie łącznika wytworzy napięcie stałe 1.7V na ustalony czas, po czym wyjście układu wyzeruje się.
• Wzmacniacz ze wspólnym emiterem: Oto wzmacniacz z uziemionym emiterem, którego wzmocnienie wynosi ok. 10 V/V.
• Wtórnikowy układ symetryzujący: wytwarza przebiegi przesunięte w fazie o 180° względem siebie.
• Przerzutnik Schmitta.
• Źródło prądowe: natężenie prądu płynącego w całym układzie jest stałe niezależnie od położenia przełączników.
• Źródło prądowe z rampą: generator przebiegu liniowego wyzwalany zwarciem łącznika.
• Lustro prądowe: natężenie prądu płynącego w prawej gałęzi jest równe natężeniu w lewej, niezależnie od położenia przełącznika.
• Wzmacniacze różnicowe
1. Wejście różnicowe: odejmuje sygnał pierwszy od drugiego i wzmacnia różnicę.
2. Sygnał współbieżny: na oba wejścia podano takie same sygnały. Na wyjściu powinno być napięcie stałe, ale pojawił się stłumiony sygnał wejściowy. (Równe zmiany na wejściach są nazywane sygnałem współbieżnym; współczynnik tłumienia sygnału współbieżnego jest parametrem wzmacniacza różnicowego opisującym stosunek wzmocnienia różnicowego do sumacyjnego, tzn. tłumienie sygnału współbieżnego i wzmocnienie różnicowego)
3. Sygnał współbieżny, z obciążeniem aktywnym: schemat ulepszonego wzmacniacza. Wzrósł współczynnik tłumienia sygnału współbieżnego; układ wzmacnia tylko niewielką różnicę napięć wejściowych.
• Wtórnik w klasie B: odmiana wtórnika napięcia.
• Generatory
1. Colpittsa
2. Hartleya
3. LC z sprzężeniem emiterowym
• Tranzystory MOSFET
• Negator (NOT): białe H jest wejściem. Kliknij je, aby zmienić stan. H znaczy wysoki (+5V), L znaczy niski (0V). Wyjście negatora wyprowadzono z prawej, na wyjściu pojawia się stan odwrotny do wejściowego. Układ nie pobiera energii w tym idealnym przypadku.
• NOT z pojemnością pasożytniczą: w rzeczywistości istnieją dwie przyczyny, dla których bramki CMOS pobierają energię. Pierwszym z nich jest istnienie pojemności między końcówkami tranzystorów. Ładowanie tych pasożytniczych kondensatorów wymaga prądu, a więc i zużycia energii. To powoduje również opóźnienie w przełączeniu stanu wyjściowego.
• NOT z przebiegiem wolnozmiennym: drugą przyczynę przedstawiono w tej symulacji, która ukazuje czas, w którym przewodzą oba tranzystory bramki. Na przełomie stanów logicznych powstaje szpilka natężenia. Filtr dolnoprzepustowy na wejściu wytwarza przebieg wolnozmienny, aby możliwa była obserwacja tej szpilki.
• Bramka transmisyjna: taki łącznik przewodzi sygnały analogowe i cyfrowe o wartościach z przedziału od 0V do +5V, gdy na dodatkowe wejście podano H. W stanie L układ ma charakter rozwarcia.
• Multiplekser: dwie bramki transmisyjne pozwalają wybrać, który z sygnałów przenieść na wyjście. H adresuje falę trójkątną 40Hz. L adresuje falę sinusoidalną 80Hz.
• Układ próbkująco-pamiętający: Kliknij i przytrzymaj wejście podpisane próbka, a układ zapisze wartość wejściową. Wartość pozostaje bez zmian aż do następnego próbkowania.
• Bufor opóźniający: opóźnienie przełączenia wyjścia wynosi 15μs.
• Detektor zbocza narastającego
• Filtr z bramkami transmisyjnymi: kliknij L, by przełączyć filtry.
• Układ odwracający polaryzację napięcia
• Wzmacniacz oparty na negatorze: negator użyto do wzmocnienia sygnału analogowego.
• Generator oparty na negatorach
• Układ scalony 555
• Generator prostokątny
• Elementy: schemat układu scalonego w konfiguracji generatora prostokątnego.
• Generator piłozębny
• Generator fali prostokątnej o małym współczynniku wypełnienia: generator impulsów prostokątnych.
• Multiwibrator monostabilny: układ wytwarza pojedynczy dłuższy impuls po kliknięciu H.
• Modulacja szerokości impulsów: czas trwania każdego impulsu jest proporcjonalny do napięcia wejściowego.
• Przerzutnik Schmitta
• Detektor brakującego impulsu: wyzerowanie wejścia skutkuje zatrzaśnięciem sygnału. Układ wykrywa brak sygnału zegarowego i podaje stan wysoki na wyjściu.
• Filtry aktywne
• Dolnoprzepustowy Sallena-Keya: filtr aktywny o charakterystyce Butterwortha.
• Górnoprzepustowy Sallena-Keya
• Z przełączanymi pojemnościami: filtr cyfrowy zrealizowany na bramkach transmisyjnych.
• Technika cyfrowa
• RTL
1. NOT: białe H jest wejściem. Kliknij je, aby zmienić stan. H znaczy wysoki (+3.6V), L znaczy niski (0V). Wyjście negatora wyprowadzono z prawej, na wyjściu pojawia się stan odwrotny do wejściowego.
2. Binegacja (NOR): u dołu są trzy wejścia, po prawej jest wyjście. Na wyjściu jest L, gdy na dowolnym wejściu jest H. W przeciwnym razie na wyjściu jest H.
3. Negacja koniunkcji (NAND): na wyjściu jest H, gdy na wszystkich wejściach nie ma H, wówczas na wyjściu jest L.
• DTL
1. NAND
2. NOR
• TTL
1. NOT
2. NAND
3. NOR
• NMOS
1. NOT
2. NOT 2: MOSFET zastępuje rezystor, który zajmuje większą powierzchnię układu scalonego od tranzystora.
3. NAND
• CMOS
1. NOT
2. NAND
3. NOR
4. Alternatywa wykluczająca (XOR)
5. Przerzutnik: dwie bramki NAND.
6. Przerzutnik master-slave
• ECL
1. NOR/OR
• Trójwartościowa: trzy stany 0, 1, 2 zastąpiły dwa: H oraz L. Ten układ powstał z tranzystorów MOS; obok każdego napisano napięcie progowe.
1. Koniunkcja (CGAND): wartość na wyjściu równa się 2-x, gdzie x jest mniejszą z wartości dwóch wejść.
2. Alternatywa (CGOR): wartość na wyjściu równa się 2-x, gdzie x jest większą z wartości dwóch wejść.
3. Uzupełnienie (F210).
4. Bramka F211: wejściowe 0 to 2, 1 to 1, 2 to 1.
5. Bramka F220
6. Bramka F221
• Układy kombinacyjne
• XOR
• Sumator jednocyfrowy
• Sumator
• Dekoder kodu 1 z 4
• Multiplekser 2-wejściowy: dwa bufory trójstanowe zwarte wyjściami.
• Logika większościowa: wyjście jest w stanie wysokim, kiedy co najmniej dwa wejścia są w stanie wysokim.
• Komparator 2-bitowy: porównuje wartość binarną A z B.
• Dekoder 7-segmentowy
• Układy sekwencyjne
• Przerzutniki
1. Typu SR
2. Synchroniczny typu SR
3. Master-slave
4. Typu D: zmienia swój stan tylko w chwili zbocza narastającego.
• Liczniki
1. Asynchroniczny 4-bitowy
2. Asynchroniczny 8-bitowy
3. Synchroniczny
4. Dekadowy
5. Kodu Graya
6. Johnsona
• Dzielnik częstotliwości przez 2: częstotliwość przebiegu wyjściowego jest zmniejszona o połowę.
• Dzielnik częstotliwości przez 3
• Linijka świetlna: licznik dekadowy służący do wysterowania szeregu diod LED.
• Sygnalizacja drogowa
• DRAM: prosty model pamięci komputerowej. Aby odczytać dane, podawaj wartości adresu. Aby zapisać dane, wybierz adres i kliknij zapis. Aby odświeżyć komórkę, zamiast tego kliknij odśwież.
• Analogowo-cyfrowe
• Równoległy przetwornik: wykonuje przetwarzanie bezpośrednie.
• Przetwornik delta-sigma
• Dwustopniowy równoległy przetwornik: oparty na potokowym przetwarzaniu danych. Stopień pierwszy przetwarza napięcie wejściowe do 4-bitowej wartości binarnej. Następnie przetwornik cyfrowo-analogowy powraca do przebiegu liniowego, a komparator oblicza różnicę między tym sygnałem a sygnałem wejściowym. Kolejny przetwornik A/C tworzy postać cyfrową, tym razem długości 8-bitów.
• Ważony przetwornik cyfrowo-analogowy: Wytwarza napięcie ujemne o wartości symbolizowanej 4-bitową liczbą binarną.
• Przetwornik C/A typu R-2R
• Przetwornik C/A z drzewiastym zespołem przełączników
• Kwantyzacja przebiegu sinusoidalnego
• Pętle fazowe
• Detektor fazy z bramką XOR: detektor fazy typu I. Wyjście jest w stanie wysokim ilekroć sygnały wejściowe nie są w fazie.
• Z detektorem typu I: składa się z detektora, filtru dolnoprzepustowego (RC), wtórnika i generatora przestrajanego napięciem. Częstotliwość sygnału generatora jest proporcjonalna do napięcia sterującego. W stanie zaskoku pętli częstotliwość wyjściowa jest równa częstotliwości wejściowej, sygnały są przesunięte w fazie mniej niż 90°.
• Detektor fazy (typu II): udoskonalony detektor, który nie ma sygnału wyjściowego w przypadku zgodności faz sygnałów wejściowych lub gdy sygnał I₂ wyprzedza w fazie sygnał I₁. Gdy sygnał I₁ wyprzedza w fazie sygnał I₂, wówczas na wyjściu układu pojawi się stan wysoki.
• Elementy detektora fazy: schemat układu scalonego MM74HC4046.
• Z detektorem typu II: zmiana częstotliwości sygnału generatora spowoduje zmianę częstotliwości sygnału wyjściowego po upływie czasu, ale będą zgodne w fazie.
• Z detektorem typu II (wyższa częstotliwość): przyspieszony pokaz poprzedniej pętli fazowej.
• Podwajacz częstotliwości
• Linie długie
• Prosta linia długa: poprawnie zakończona. Sygnał osiąga kres linii z opóźnieniem.
• Fala stojąca: powstaje na linii zwartej na końcu.
• Terminatory: linia górna jest zakończona odpowiednim terminatorem w przeciwieństwie do pozostałych, na których fala odbija się od końca.
• Niedopasowane (impuls): odbicie następuje w punktach połączenia linii o większej impedancji z liniami o mniejszej impedancji.
• Niedopasowane (fala stojąca): fala stojąca powstaje na linii o impedancji mniejszej od kolejnej linii, która jest zakończona rezystorem terminującym o impedancji linii.
• Tranzystory JFET
• Źródło prądowe
• Wtórnik: funkcjonalność nie uległa zmianie ze względu na JFET, natomiast na wyjściu występuje składowa stała +3V.
• Wtórnik nie przesuwający poziomu napięcia wejściowego
• Wzmacniacz ze wspólnym źródłem
• Regulacja głośności: JFET pełni funkcję rezystora sterowanego napięciem.

Aby narysować symbol, pustą przestrzeń kliknij prawym przyciskiem myszy. Otworzy się menu, które pozwoli wybrać symbol. Lewym przyciskiem myszy kliknij i przytrzymaj w miejscu, w którym ma się znajdować jedno wyprowadzenie elementu, i upuść drugie wyprowadzenie w innym miejscu. Menu zawiera następujące elementy:

• przewody

• rezystory; rezystancję można ustawić w oknie Edycji po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na element

• kondensatory; pojemność również można ustawić w oknie Edycji

• cewki, łączniki, tranzystory itd.

• źródła napięcia w postaci 2- i 1-biegunowej. Źródła w postaci 1-biegunowej (węzła) wymagają uziemienia obwodu. W oknie Edycji ustawia się wartości i kształt fali, tzn. napięcie stałe, przemienne, falę prostokątną, trójkątną, piłozębną lub impuls. Należy ustawić częstotliwość sygnałów okresowych, można również dodać składową stałą do napięcia.

• wzmacniacze operacyjne; domyślne napięcie zasilające wynosi ±15V, którego nie umieszcza się na schemacie. Tę wartość można ustawić w oknie Edycji

• napisy uzupełniające schemat

• wyjścia; nie zmieniają zachowania układu, ale kliknięcie prawym przyciskiem myszy na nich umożliwia Podłączenie oscyloskopu dla ułatwienia analizy układu

• przenoszenie; zmiana miejsca wyprowadzeń pojedynczych elementów, całych symboli lub zaznaczeń. Zapisz schemat przed wypróbowaniem nieznanych opcji!

Menu Plik daje możliwość zapisu i wczytania schematów. Obostrzenia apletu utrudniają dostęp do dysku. Zamiast tworzyć plik, wybranie Plik → Eksportuj jako tekst tworzy postać tekstową schematu, którą można wkleić do innego programu. Opcja Importuj z tekstu otwiera okno wczytywania takiego schematu.

Przycisk Restart przywraca symulację do stanu ustalonego. Start/stop wstrzymuje animację schematu. Suwak Szybkość symulacji określa tempo obserwacji zmian w układzie. Brak zależności wielkości w układzie od czasu (nieobecność kondensatorów, cewek lub źródeł sygnału zmiennego) usuwa działanie tego suwaka. Od suwaka Prędkości prądu zależy tempo ruchu żółtych punktów na schemacie. Gdy natężenie prądu w układzie jest za niskie, przesuń pasek w prawo lub gdy jest za wysokie — w lewo. .

Zawartość okien oscyloskopu można modyfikować po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na jednym z nich. Dostępna jest opcja zamknięcia okna, zmiany podstawy czasu (szybkości tworzenia wykresu), skali (rozmiaru wykresu), wykreślonej wielkości itd.

Oto lista błędów symulacji sygnalizowanych w miejscu oscyloskopu:

• W oczku nie występuje spadek napięcia! — na schemacie występuje zwarcie przewodów. Upewnij się, że każde źródło napięcia zostało obciążone.

• Oczko zawierające pojemność nie ma spadku napięcia! — niedozwolone jest wystąpienie kondensatora w obwodzie bez rezystancji. Nie wolno łączyć równolegle kondensatorów; można włączyć rezystor w szereg jednego. Dozwolone jest jednak zwieranie końcówek kondensatora.

• Wystąpiła macierz osobliwa! — w układzie dołączono jedno źródło napięcia lub masę do drugiej lub napięcie jest nieokreślone w odpowiednim punkcie. To oznacza, że nigdzie nie dołączono wyprowadzenia elementu; powodem może być np. wzmacniacz operacyjny.

• Błąd zbieżności! — symulator nie jest w stanie ustalić stanu obwodu. Kliknięcie Restartu zwykle pomaga. Nadmierna komplikacja układu może spowodować ten błąd.

• Brak pamięci z powodu opóźnienia linii długiej! — opóźnienie linii jest zbyt długie w porównaniu z wielkością kroku symulacji. Wystarczy zmniejszyć wartość opóźnienia.

• Linia długa niedołączona do masy! — dolny przewód linii musi być uziemiony według obowiązującego modelu.

Kliknij tutaj, aby przejść na stronę domową. Aby uzyskać bardziej szczegółowe opisy schematów, kliknij Indeks doświadczeń elektronicznych.

---

java@falstad.com