Oto generator LC wykorzystujący obwód rezonansowy LC dołączony w obwodzie bazy tranzystora spiętego wyprowadzeniem emitera z drugim tranzystorem.

Tranzystor Q₂ przewodzi prąd w chwili rozruchu generatora; prąd wypływa z pojemności, ładując ją do momentu, w którym prąd zaczyna płynąć przez indukcyjność. Prąd płynący przez tranzystor Q₂ zanika wtedy, gdy napięcie na indukcyjności rośnie od 0V do maksymalnej wartości, a natężenie prądu płynącego przez tę indukcyjność osiąga najniższą wartość.

Prąd nadal płynie przez indukcyjność, gdy narasta napięcie na niej (równoznaczne z napięciem na zacisku wyjściowym), ładując pojemność. Tranzystor Q₁ zostaje wyprowadzony z odcięcia po osiągnięciu dodatniej wartości przez napięcie na obwodzie LC, wówczas wzrasta napięcie na emiterach tranzystorów Q₁ i Q₂, uniemożliwiając przewodzenie prądu przez tranzystor Q₂ — prąd nie jest pochłaniany przez ten tranzystor. W związku z tym napięcie na indukcyjności zaczyna narastać, także dlatego, iż tranzystor Q₁ przestał pobierać prąd bazy.

Gdy napięcie wyjściowe przekroczy 590mV, tranzystor Q₁ pobiera prąd z indukcyjności, zatem napięcie na pojemności (i tejże indukcyjności) osiąga wartość amplitudy drgań. Z kolei, gdy natężenie prądu płynącego przez indukcyjność osiąga szczytową wartość, napięcie maleje, hamując przepływ prądu bazy do tranzystora Q₁. Następnie napięcie na wyjściu układu przyjmuje ujemne wartości, wyłączając tranzystor Q₁ i włącza się tranzystor Q₂. Prąd bazy tego tranzystora osiąga dużą wartość dopiero wtedy, gdy napięcie wyjściowe spadnie poniżej -590mV.

Następne doświadczenie: Negator (NOT) RTL

Poprzednie doświadczenie: Hartleya

Index

Strona domowa symulatora elektroniki