Ten aplet demonstruje tranzystor pnp. Napięcie na emiterze jest równe +2V, a napięcie na bazie i kolektorze można kontrolować suwakami z prawej strony. Wybierz tranzystor, aby ujrzeć litery odpowiadające tym wyprowadzeniom. Porównaj zachowanie pnp z npn.
Złącze baza-emiter działa jak dioda. W przeciwieństwie do tranzystora npn, z bazy prąd wypływa. Prąd ten, o małym natężeniu, płynie wtedy, gdy napięcie na bazie zejdzie poniżej ok. 1,4V (o 0,6V mniej od napięcia na emiterze). Zakładając, że napięcie na kolektorze jest niższe od napięcia na bazie, prąd kolektora ma dokładnie 100 razy większe natężenie niż prąd bazy. Tranzystor ów charakteryzuje się wzmocnieniem prądowym (beta) równym 100 A/A. Zwiększanie lub zmniejszanie napięcia na kolektorze nie ma wpływu na prąd kolektora dopóty, dopóki napięcie to nie przekroczy napięcia na bazie. Jest to tzw. obszar aktywny pracy tranzystora.
Tranzystor uważany jest za nasycony wtedy, gdy napięcie na kolektorze przewyższa napięcie na bazie. Naprawdę jest to zakres aktywny tak długo, jak napięcie kolektor-baza (UCB) przekracza wartość spadku na przewodzącej diodzie (0,6V). Jeśli napięcie na bazie wynosi 1,3V i napięcie na kolektorze wzrosło do ok. 1,86V lub jeszcze wyższej wartości wzmocnienie prądowe tranzystora zaniknie. Oto zakres nasycenia, w którym tranzystor działa jak łącznik o niskiej rezystancji — ze spadkiem napięcia w obwodzie kolektor-emiter.
Następne doświadczenie: Przełącznik
Poprzednie doświadczenie: npn
Strona domowa symulatora elektroniki